ใครไปเที่ยว ลอนดอน
สถานที่นึงที่ต้องไปเลย ก็คือ Trafalgar
Square จตุรัสทราฟัลการ์
ที่ตั้งอยู่ใจกลางลอนดอน เป็นจุดเริ่มต้นกิโลเมตรที่ศูนย์ของกรุงลอนดอน
เป็นสแควร์ที่มีผู้คนมุ่งหน้ามาเยี่ยมเยียนอยู่เสมอ
Trafalgar Square อยู่ไม่ไกลจากรัฐสภาอังกฤษและหอนาฬิกาบิ๊กเบน สามารถเดินมาได้เลย
ถือว่าเดินเล่นชมบรรยากาศ ในแต่ละปีจะมีการจัดงานอยู่เป็นระยะๆ
ของไทยเราก็เคยจัดงานส่งเสริมการท่องเที่ยวไทยที่นี่ด้วยนะครับ
มีการออกงานของร้านอาหารไทย มีการแสดงศิลปะ
นาฏศิลป์ไทยให้ชาวต่างชาติได้ชมด้วยครับ
จะบอกว่า สำนักงานการท่องเที่ยวไทยในลอนดอน
ก็อยู่เยื้องๆกับทราฟัลการ์ สแควร์นี่เอง อยู่ใกล้กับร้านอาหารไทยชื่อ ไทยสแควร์
สังเกตง่ายๆ คือ หันหน้าเข้าสแควร์ จะอยู่ทางด้านซ้ายมือ เลยป้ายรถเมล์ไปนิดนึงครับ
เนื่องจากจัตุรัสทราฟัลการ์อยู่ใจกลางกรุงลอนดอน
จึงแวดล้อมไปด้วยสถานที่ท่องเที่ยวมากมาย ด้านหลังของจัตุรัสก็จะเป็น National Portrait Gallery กับ National Gallery ใกล้ๆกันก็จะมีโบสถ์ St.Martin in the fields และเราสามารถเดินผ่านไป
เลสเตอร์สแควร์ ได้อีกด้วยครับ คนที่ไม่รู้ก็อาจจะต้องนั่งรถเมล์หรือรถไฟใต้ดิน
(ที่นี่เรียกว่า Tube) แต่ผมแนะนำว่าเดินไปสะดวกกว่า ใกล้นิดเดียว
ที่รู้เพราะเพื่อนชาวจีนของผมพาเดินครับ ก่อนอื่นก็ไปยืนอยู่หน้า National
Portrait Gallery หันหน้าเข้านะครับ จากนั้นก็เดินเลาะไปทางซ้าย
จะเจอทางเดินข้างๆ ก็เดินตรงไปเรื่อยๆ ก็จะถึงเลสเตอร์สแควร์
ขอบอกว่าใกล้กันมากครับ ส่วนใครไม่สะดวกเดินก็สามารถขึ้นรถเมล์ได้ครับ
จะมีป้ายรถเมล์อยู่ทางด้านขวาของ Gallery นั่นเอง หลายคนคงสงสัยว่า แล้วทำไมต้องแนะนำทางไป เลสเตอร์ สแควร์ ด้วย คำตอบก็คือ มันเป็นทางที่จะไป SOHO หรือไชน่าทาวน์ นั่นเอง ซึ่งที่ไชน่าทาวน์ ก็จะมีอาหารจีน อาหารไทย ของกินของใช้นานาชนิดที่คนไทยที่นี่ มาจับจ่ายซื้อของกันบ่อยๆน่ะครับ (ตอนมาลอนดอนใหม่ๆ ผมก็ซื้อข้าวหอมมะลิจากร้านค้าที่นี่ไปหุงกินเหมือนกัน ผลไม้ไทยเราก็มีเพียบ ทุเรียนยังมีเลยล่ะ
สำหรับจัตุรัสทราฟัลการ์นี้ จะมีประติมากรรมหลายอย่าง ทั้งอนุสาวรีย์ น้ำพุสวยๆ เหล่าสิงโตตัวใหญ่ น่าเกรงขาม และที่เด่นสุดคือเสาปูนต้นเดี่ยว สูงตระหง่านสะดุดตา ถ้าเงยหน้าขึ้นไปดูตรงยอดบนสุดของเสา ก็จะเห็นประติมากรรมปูนปั้นรูปคนชื่อ
พลเรือโท ลอร์ดเนลสัน ทำไมถึงมีรูปลอร์ดเนลสันที่นี่ แล้วเค้าเป็นคนสำคัญยังไง
ถึงกับต้องให้เกียรติสร้างรูปปั้นไว้ ณ ที่นี้ ที่เป็นใจกลางลอนดอนเลย
เหตุผลเพราะว่า พลเรือโทลอร์ดเนลสัน
ผู้นี้เป็นผู้กำชัยชนะให้อังกฤษ ในการรบระหว่างอังกฤษกับฝรั่งเศสได้นั่นเอง เหตุการณ์สำคัญคือ ลอร์ดเนลสันเป็นผู้นำกองทัพเรืออังกฤษต่อสู้กับกองทัพเรือผสม (ฝรั่งเศสกับสเปน) บริเวณใกล้แหลมทราฟัลการ์ ประเทศสเปน ซึ่งการรบครั้งนั้น อังกฤษเสียเปรียบเป็นอย่างมาก
ทั้งจำนวนเรือ จำนวนปืนในเรือ และกำลังพล
มีเพียงประสบการณ์การรบทางทะเลอันช่ำชองของทหารเรืออังกฤษและความชาญฉลาดในการวางแผนการรบของนายพลลอร์ดเนลสันผู้นี้
ทำให้กองทัพเรืออังกฤษมีชัยชนะในการรบ แต่ถึงกระนั้น ชัยชนะครั้งนั้นก็ต้องแลกด้วยชีวิตของลอร์ดเนลสันเอง ซึ่งเสียชีวิตลงในเวลาสามชั่วโมงต่อมา หลังจากทราบผลว่า กองเรืออังกฤษรบชนะกองเรือผสมฝรั่งเศส-สเปน และจากความพ่ายแพ้อย่างย่อยยับให้แก่กองทัพเรืออังกฤษในครั้งนั้นของฝรั่งเศส
ทำให้ฝรั่งเศสไม่มีกองกำลังทางเรือมากพอที่จะมาต่อสู้กับอังกฤษ โดยในการรบครั้งนั้น เชื่อหรือไม่ว่า กองทัพเรืออังกฤษไม่เสียเรือรบเลยสักลำ ส่วนกองกำลังผสมฝรั่งเศส-สเปน โดนโจมตีจนเรือรบอับปางไปไม่น้อย ส่วนเรือรบที่เหลือก็โดนทางอังกฤษยึด
รวมถึงสูญเสียไพร่พลทหารไปเป็นจำนวนมาก และด้วยความกล้าหาญและเสียสละของท่าน จึงได้มีอนุสรณ์เพื่อระลึกถึงท่าน ณ ที่่นี้นั่นเอง
กลับมาที่จตุรัส ในช่วงหน้าร้อนของที่นี่ ถ้ามีพยากรณ์อากาศว่ามีแดด
เราก็จะเห็นผู้คนสวมใส่ชุดสบายๆ เสื้อยืด กางเกงขาสั้น มานั่งเล่นที่นี่เยอะมาก
เนื่องจากอังกฤษ ถึงจะเป็นหน้าร้อน แต่ก็ไม่ค่อยมีแดดเท่าไหร่
วันไหนที่รู้ว่าแดดจะออก
วันนั้นเราก็จะเห็นสีสันของผู้คนมากขึ้นจากการสวมใส่เสื้อผ้าน้อยชิ้นนี่แหละครับ
บ่อยครั้งที่ผมปีนขึ้นไปนั่งเล่นตรงฐานเสาลอร์ดเนลสัน
ซึ่งจะมีรูปปั้นสิงโตสูงใหญ่ 4 ตัว เด่นเป็นสง่าอยู่ที่มุมฐานเสาด้านละตัวทั้งสี่ด้าน ผมชอบขึ้นไปนั่งดูบิ๊กเบนอยู่บ่อยครั้ง นั่งทีละนานๆ ดูวิว ดูคนไปเรื่อย
แนะนำว่าซื้ออะไรไปนั่งกินด้วยจะดีมาก เราสามารถนั่งได้ทั้งสี่ด้าน ด้านที่นิยมนั่งคือ
ด้านที่หันหน้าเข้าหา Gallery ซึ่งจะได้เห็นบรรยากาศรอบๆ มีผู้คน เดิน
นั่ง ถ่ายรูป เด็กๆวิ่งเล่นกัน รวมถึงสถาปัตยกรรมของอาคาร Gallery แต่ที่ยอดนิยมเลยคือ ด้านตรงข้าม ซึ่งเราจะได้เห็นบิ๊กเบน
เห็นตึกอาคารสองฝั่งถนน ยิ่งถ้ามาช่วงเวลาใกล้พระอาทิตย์ตกเลยไปจนมืด
เราจะได้บรรยากาศทั้งกลางวันและพลบค่ำ สวยอีกแบบนึง
ส่วนสิงโตทั้งสี่ด้าน ก็จะมีผู้คนไปเยี่ยมเยียนอยู่เสมอ
ทุกคนหมายมั่นเพื่อที่จะไปขี่ตัวสิงโต ทั้งเด็ก วัยรุ่น ผู้ใหญ่บางคนปีนได้ บางคนก็อยู่แค่หาง จนแล้วจนรอดก็ขึ้นไม่ได้
แต่ผมเห็นสัจธรรมข้อหนึ่งได้เป็นอย่างดีเลยว่า
ถ้ามีความพยายามและใจสู้ยังไงก็ต้องสำเร็จ
ผมเห็นผู้ใหญ่หลายคนพยายามจะปีน แต่ก็ขึ้นไม่ได้สักที
เนื่องจากตัวสิงโตมีขนาดใหญ่และลื่น ไม่มีทีเหยียบเพื่อให้ขึ้นได้ง่ายๆ
การขึ้นจะต้องโอบบั้นท้ายสิงโต แล้วค่อยๆเขยิบตัวขึ้นไป จนสามารถหาที่ยึดได้
ก็จะสามารถปีนต่อได้จนได้ขี่หลังสิงโต
ผู้ใหญ่หลายคนพยายามขึ้นสักสองสามรอบแล้วยังขึ้นไม่ได้
ก็จะเลิกแล้วไปเที่ยวชมที่อื่น
แต่ผมเห็นเด็กๆหลายคนเลย ที่พยายามขึ้นอยู่หลายรอบมาก บางคนก็สามารถขึ้นได้ในสองสามรอบแรกเท่านั้น แต่บางคนก็อาจจะมากกว่านั้น บางคนลองหลายรอบแล้วยังไม่ได้ ก็หยุดพักแล้วลองปีนใหม่
สุดท้ายแล้วเด็กพวกนี้ก็ขึ้นได้เกือบทุกคนเลย สงสัยเด็กจะจดจ่อและมุ่งมั่นกับสิ่งที่อยากได้มากจริงเลย
ถ้าไปลอนดอนแล้ว
อย่าลืมไปลองปีนสิงโตที่ จตุรัสทราฟัลการ์ (Trafalgar Square) ดูกันสักหน่อย อย่างน้อย ถ้าปีนไม่ได้ ก็อย่าลืมนั่งชมวิวสวยๆนะครับ
.
.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น